ครั้งแรกที่คิดจะปฏิบัติธรรม เกิดจากความประทับใจที่ได้เห็นแม่ชีศันสนีย์ในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ แม่ชีเป็นผู้หญิงที่ดูสงบ มีเมตตา มีความรัก ความกรุณา ไม่ถือตัว
เสถียรธรรมสถาน บอกว่า “เราจะพ้นทุกข์ร่วมกัน” ในศิลปะการพัฒนาชีวิตด้วยอานาปานสติภาวนา
การปฏิบัติจิตภาวนาด้วยการใช้ลมหายใจเป็นเครื่องมือที่เรียกว่า “อานาปานสติภาวนา” เป็นวิธีการภาวนาที่อบรมจิตใจให้เกิดความเป็นอิสระในการภาวนา ไม่ยึดติดอยู่กับสิ่งใด เพราะลมหายใจมีอยู่แล้วตามธรรมชาติ เพียงแต่ให้รู้จักใช้ลมหายใจให้เกิดประโยชน์ยิ่งขี้นและประโยชน์สูงสุด คือ เป็นเครื่องมือภาวนาให้เกิดความสงบภายใน จนสามารถใคร่ครวญธรรมและเข้าถึงสภาวะของธรรมสัจจะได้ นั้นคือความเห็นชัดอยู่ในสภาวะของความเป็นอนิจจังของสิ่งทั้งปวง
เมื่อได้จังหวะเวลาของชีวิต เดือนสิงหาคม 2551 เราจึงเริ่มไปปฏิบัติครั้งแรกที่เสถียรธรรมสถาน เป็นเวลา 3 วัน 2 คืน ในระหว่างนั้นได้ฟังคำสอนของแม่ชี ได้ร่วมกิจกรรมต่างๆ ได้เห็นผู้คนมากมายทั้งคนแก่ ผู้ใหญ่ วัยเกษียณ วัยทำงาน วันรุ่น เด็กเล็ก ได้เห็นภาพของครอบครัวที่เข้ามาร่วมกิจกรรม ได้เอาตัวเข้าไปเรียนรู้ สวดมนต์ ฝึกโยคะยามเช้า ภาวนา เดินจงกรม ร้องเพลง แม่ชียังได้สร้างแรงบันดาลใจ ...ทำให้เกิดสิ่งใหม่ๆขึ้นอีกมากมายในชีวิต
กราบขอบพระคุณคุณแม่เป็นอย่างสูง ที่ทำให้มีสถานที่ดีๆอย่าง เสถียรธรรมสถาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น